ESP w architekturze. Jak się go uczyć i jak nauczać?
ESP w architekturz czyli angielski dla architektów. Angielski dla architektów jest uważany za jeden najbardziej zaniedbanych rodzajów ESP. Czego potrzebuje architekt i jakie ma priorytety językowe?
Tematyka
- Rozmowy z potencjalnymi lub obecnymi klientami, dostawcami, partnerami biznesowymi i współpracownikami.
- Czytanie przepisów, katalogów, czasopism i podręczników.
- Pisanie e-maili, propozycji, raportów (np. raportów z postępów).
- Zdawanie egzaminów i przystępowanie do stowarzyszeń zawodowych.
- Prowadzenie prezentacji.
- Rozmowy z inspektorami budowlanymi np. BHP.
Funkcje językowe wymagane w mowie
- Negocjacje.
- Odpowiadanie na pytania.
- Wyjaśnienie, dlaczego coś się zmieniło.
- Wyjaśnienie, dlaczego coś jest niemożliwe.
- Odpowiadanie na reklamacje.
- Pytanie o więcej informacji.
- Dokonywanie ustaleń.
Słownictwo
- Rodzaje budynków.
- Części budynków i ich typy.
- Materiały budowlane i wykończeniowe.
- Etapy procesu wykończenia budynku.
- Czynności, które wykonują architekci.
- Rzeczy, których używają w swojej pracy.
- Słownictwo związane z przepisami np. prawa budowlanego.
- Barwa i kształt.
- Wykończenie.
- Pozytywne i negatywne przymiotniki opisujące budynki i reakcje ludzi.
- Czynności, które ludzie wykonują w budynkach.
- Finanse i zarządzenie nieruchomościami.
- Style i trendy architektoniczne.
Gramatyka
Gramatyka języka ESP w architekturze nie różni się od gramatyki ogólnej. Jednakże architekci mogą bardziej potrzebować wyrażeń czasu i konstrukcji czasu przyszłego.
Do ciekawych tematów związanych z architekturą należą:
- Zdrowie i bezpieczeństwo.
- Jak sprzedać drewniany dom w Wielkiej Brytanii i murowany w Japonii?
- Najpiękniejsze i najbrzydsze budynki.
- Wpływy w architekturze.
- Wpływ różnic kulturowych w architekturze.
- Podobieństwa kulturowe.
- Rozpoznawanie wpływów historycznych.
- Odrodzenie tradycyjnej architektury.
- Ochrona dziedzictwa kulturowego.
Metodologia
Pokazywanie na migi
Uczestnik kursu naśladuje słowo, frazę lub zdanie, aż ich partnerzy odgadną, co to jest. Istnieje niebezpieczeństwo, że lekcje ESP prowadzone w ten sposób mogą być postrzegane przez dorosłych ludzi jako dziecinne. Tu pewnym ratunkiem jest stosowanie bardzo przydatnego słownictwa. Innym problemem jest mała ilość rzeczowników słów w architekturze, które można udawać. Ale sprawa inaczej się ma w przypadku czasowników np.. czynności wykonywane przez architektów.
Obrazki i piktogramy
Rysowanie to czynność naturalna dla architektów. Kursanci mogą rysować czynność lub przedmiot na czystym papierze lub tablicy. Pewnym ryzykiem tej metody w tej grupie zawodowej jest to, że architekci mają tendencje do perfekcjonizmu a zatem będą się starać rysować powoli i bardzo dokładnie. Dlatego najlepiej zadać zadanie narysowania czegoś i dodać przymiotnik i poprosić np.. o narysowanie np. „krzywego budynku”.
Definicje
Można poprosić kursantów o wyjaśnienie, o jakim słowie lub frazie myśli partner i ciągnąć to tak nie zgadną. Ta technika działa dobrze w przypadku słownictwa niewymagającego rozbudowanych wyjaśnień .
Różnice i podobieństwa między obrazami
Ta aktywność odbywa się w parach i polega na opisywaniu różniących się obrazków. Można użyć zdjęć dwóch etapów budowy tego samego budynku lub zdjęcia budynku przed i po remoncie.
Dyktowanie listy
Nauczyciel ESP odczytuje listę słów i dokonują kategoryzacji słyszanych wyrazów i szukają podobieństw.
Burza mózgów
Kursanci są podzieleni na grupy. Są dzieleni na zespoły i następnie otrzymują karteczkę z napisaną kategorią słownictwa. Ich zadaniem jest znaleźć jak największą ilość wyrazów w określonym czasie. Dostają jeden punkt za każde słowo, którego nie wymyśliła inna grupa i pięć punktów za każdy którego nie ma na liście nauczyciela.
Jak najwięcej słownictwa
Można poprosić kursantów o zaprojektowanie super-wielofunkcyjnego budynku lub użycie jak największej liczby przymiotników negatywnych i pozytywnych w prezentacji na temat proponowanej renowacji budynku.